لطف اللَّه جمالی اسدآبادی

ملیت :  ایرانی   -  قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(1340 -1273 ق)، نویسنده و شاعر، متخلص به محزون. وى خواهرزاده‏ى سید جمال‏الدین اسدآبادى است. در اسدآباد همدان به دنیا آمد. نیاكان او به طایفه‏ى مستوفیان معروف بودند. وى علوم قدیمه را نزد استادان عصر خود به پایان برد و از محضر سید صفدر، پدر سید جمال‏الدین، و خود سید كسب فیض كرد. همچنین منشى مقالات فارسى سید و مورد اعتماد او بود. محزون شاعرى توانا و وطن دوست بود و بیشتر اوقاتش را به مطالعه و تحقیقات علمى و ادبى مى‏گذراند. بعد از فوت جسد وى را به عتبات عالیه منتقل كردند و در وادى‏السلام نجف به خاك سپردند. آثار چاپ شده‏ى وى: «رساله‏اى در شرح حال سید جمال‏الدین»؛ «دیوان» اشعار، مشتمل بر چهار هزار بیت؛ «رساله‏اى در عروض»، كه در مقدمه‏ى دیوان اشعارش چاپ شده؛ «كتاب لغت عربى با ترجمه‏ى فارسى»؛ «مثنوى صفائیه».